26/1/11

Γεωργία Βαρελά Νεφέλη Ελέζη Γεωργία Ζαμπελάκη Α1


Παιδιά: Άχα! κοιτάξτε τη Χριστίνα, δε μπορεί να τρέξει ούτε να παίζει, ούτε να κάνει τα πράγματα που κάνουμε εμείς.
Τάκης: Αφήστε την! Κοιτάξτε τη δουλειά σας και μην ασχολείστε μαζί της.
Παιδιά: Ναι, ναι... Ότι πεις, σίγουρα. Χα χα!
Αχμέτ: Σας είπαμε να μην ανακατεύστε!
Χριστίνα: Άφησέ τους Τάκη δεν πειράζει. Μακάρι να είχα μια φυσιολογική ζωή όπως όλα τα παιδά στο σχολείο! Να μπορώ να τρέχω και να κάνω τα πράγματα που κάνουν και τα άλλα παιδιά χωρίς να είμαι καθισμένη συνέχεια σε αυτό το καροτσάκι.
Τάκης: Μη στεναχωριέσαι Χριστίνα, εσύ μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα που εκείνοι ούτε καν τα έχουν σκεφτεί.
Χριστίνα: Ναι, αλλά ωραίο θα ήταν να είχα έστω μια φίλη, που θα με υποστήριζε και θα περνούσαμε μαζί αρκετό χρόνο.
Τάκης: Μην ανησυχείς, έχεις εμάς που σε αγαπάμε και σου κάνουμε παρέα. Αν και νομίζω πως αν έρθεις πιο κοντά στ' άλλα κορίτσια και γνωριστείτε καλύτερα σίγουρα θα βρεις κάποια που θα σε συμπαθήσει. Εξάλλου, είναι ακόμα αρχή.
Χριστίνα: Ευχαριστώ πολύ παιδιά!

1 σχόλιο: