Παράδεισος είναι ...

Κάποτε μια οικογένεια αποφάσισε να μετακομίσει σε μια καινούργια γειτονιά. Παρόλες τις δυσκολίες που υπήρχαν, μπόρεσαν και τις αντιμετώπισαν επειδή ήταν όλοι αγαπημένοι μεταξύ τους. Ακόμα και η Χριστίνα που γεννήθηκε με κινητικά προβλήματα καταλάβαινε τις δυσκολίες και το άγχος που ζούσαν οι γονείς της για την μετακόμιση. Ο Τάκης, το μεγαλύτερο παιδί στην οικογένεια, σήκωσε το μεγαλύτερο βάρος στη μετακόμιση, βοηθώντας στην μεταφορά δεμάτων από το σπίτι και όλοι μαζί συνεργαζόντουσαν.

Όταν τελείωσε η μετακόμιση και μπήκαν όλα σε μια σειρά, τα παιδιά άρχισαν να πηγαίνουν σχολείο. Ο Κώστας έκανε έναν καινούργιο φίλο από την πρώτη κιόλας μέρα, τον Αχμέτ. Η δασκάλα του Κώστα η κα Μαρία Λιβανού τον έβαλε να καθίσει στο πρώτο θρανίο μαζί με τον Αχμέτ γιατί μπορούσε να διακρίνει την αναπάντεχη φιλία τους.

Ο Τάκης και η Χριστίνα τα "πήγαν" υπέροχα στο μάθημα της Βιολογίας γιατί συνεργάστηκαν. Ο κ. Ευάγγελος Γεωργίου υπενθύμιζε στον Τάκη να προσέχει την αδελφή του Χριστίνα και να τη βοηθάει στην μετακίνηση με το αναπηρικό καροτσάκι. Η Χριστίνα αισθανόταν μειονεκτικά απέναντι στους συμμαθητές της και τα υπόλοιπα παιδιά, αισθανόταν τόσο διαφορετικά!

Ο Αχμέτ βρισκόταν στην ίδια "θέση" περίπου με την Χριστίνα επειδή αντιμετώπιζε προβλήματα γιατί ήταν πρόσφυγας και από άλλη χώρα και συνεχώς δεχόταν προσβολές για τα "ελληνικά" του.

Τις πρώτες μέρες στο σχολείο όλοι ήταν αρκετά "φορτισμένοι" και αγχωμένοι. Σιγά σιγά όμως με τη βοήθεια του Τάκη η τάξη άρχισε να βλέπει τον Αχμέτ με περισσότερη καλωσύνη και τη Χριστίνα σαν ενα συνηθισμένο παιδί.

Κατερίνα Μπέλμπα - Δέσποινα Κολινιάτη Α2

Όλοι ίσοι - Όλοι διαφορετικοί

Λυδία

View more presentations or Upload your own.

Ένα παιδάκι προσπαθεί, σχεδόν έρποντας, να φτάσει λίγα μέτρα πιο πέρα, όπου άνθρωποι της Unicef μοιράζουν φαγητό. Πίσω του ένας γύπας περιμένει...

"Μα τι γυρεύουν οι ψυχές μας ταξιδεύοντας... μουρμουρίζοντας σπασμένες σκέψεις από ξένες γλώσσες..." Γ. Σεφέρη

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΚΟΥ Α3

Η προσφυγιά οφείλεται συνήθως σε περιβαλλοντικές καταστροφές, πολιτικούς διωγμούς και πόλεμο. Μπορεί ένα ηφαίστειο ή ένα τσουνάμι να καταστρέψει τα σπίτια των κατοίκων μιας πόλης και αυτοί, με ότι μπορούν να σώσουν, να πάνε να ζήσουν σε μια άλλη πόλη ή χώρα. Ένα δικτατορικό καθεστώς αναγκάζει τους πολίτες που αντιστέκονται να αναζητήσουν πολιτικό άσυλο σε άλλη χώρα, για να αποφύγουν τη φυλάκιση, τα βασανιστήρια ή και τη δολοφονία. Σε περίοδο πολέμου, μια βόμβα που καταστρέφει τα σπίτια των ανθρώπων ή ο στρατός κατοχής που επιβάλλει ασφυκτικούς όρους στη ζωή τους τους αναγκάζουν να προσφύγουν σε κάποια άλλη χώρα για να σωθούν.
Οι δυσκολίες που συναντάνε οι πρόσφυγες κατά τη μετακίνησή τους προς τη χώρα που επιθυμούν είναι πάρα πολλές. Τους εκμεταλλεύονται ζητώντας τους πολλά χρήματα για να τους μεταφέρουν. Τα μεταφορικά μέσα που χρησιμοποιούνται δεν είναι καλά συντηρημένα και έχουν συνήθως λίγο χώρο, στον οποίο στιβάζονται πολλοί πρόσφυγες και οι συνθήκες μετακίνησης γίνονται απαράδεκτες. Συχνά, κατά τη μετακίνηση, πολλοί πρόσφυγες τραυματίζονται, αρρωσταίνουν ή πεθαίνουν. Έχουν γίνει γνωστές περιπτώσεις προσφύγων που μεταφέρθηκαν με κοντέινερ και οι περισσότεροι πέθαναν από ασφυξία ή κάτι που συμβαίνει πιο συχνά, πρόσφυγες που πνίγονται όταν τα πλοία που τους μεταφέρουν εγκαταλείπονται μέσα στη θάλασσα ή ναυγούν γιατί είναι κακοσυντηρημένα.
Όσοι από αυτούς φτάσουν στη χώρα που επιθυμούν έχουν να αντιμετωπίσουν άλλα προβλήματα. Δυσκολεύονται να βρουν δουλειά κι όταν βρίσκουν οι εργοδότες τους εκμεταλεύονται. Δεν έχουν κοινωνική ασφάλεια, οι περισσότεροι δε μιλάνε τη γλώσσα της καινούριας χώρας, τα παιδιά τους δεν πάνε σχολείο, ζούνε πολλοί μαζί σε μικρά σπίτια με άθλιες συνθήκες και αντιμετωπίζουν προβλήματα ρατσισμού. Δυσκολεύονται να κοινωνικοποιηθούν γιατί συνήθως δεν τους το επιτρέπει το ξένο περιβάλλον.

Μιλώντας για τα emo παιδιά

ΑΝΝΑ ΒΑΛΕΡΙΑ ΧΡΑΜΠΑΝΗ Β3

Το θαύμα της θεραπείας του παράλυτου ή ...πάμε για "δυνατότερες κόντρες" μαζί Του

Παιδιά όλου του κόσμου - Β3

Αφροδίτη Πελεκανίδη, Ναταλία Πέππα, Βιβή Πλαγάκη, Στέλλα Ράκουλη, Μίριαμ Φιλιππίδου, Μαρίνα Χατζηδημητρίου, Βίκη Χονδρέλη